Verjaardagsverschillen

Ik zit nu al bijna 4 weken hier op Aruba en heb ik tijdens de 3 dikke weken op stage al de nodige verschiillen gezien, maar vandaag heb ik met open mond naar de verjaardag van een leerling gekeken.

Zoals bij elke verjaardag schrijft de leerkrachgt "Hiep Hiep Hoera ... 8 jaar" op het bord. Voor de eerste pauze vieren we dan meestal de verjaardag van dat kind. Vandaag ook, maar de moeder vroeg voor aanvang van school wanneer we het gingen vieren zodat ze de verrassing kon komen brengen. Niks vreemds aan vond ik,,,

De dag begon dan ook normaal met de kring, rekenen en taal. Nou ja niet echt normaal, de leerlingen waren nogal druk op deze maandag na de vakantie. Tijdens de taalles kwam de moeder aanlopen met 5 pizza's, een chocoladetaart, ranja, bekers, vorken en servetten. Ik stond met open mond na die moeder te kijken die dit allemaal achterin de klas neerzette... Ik had een vermoeden dat de taart voor in de teamkamer was, maar nee, ook deze was voor de klas!!

Mijn mentor vertelde mij dat dit normaal is voor Arubanen. Het is nu niet meer zo extreem op deze school als voorheen. Op de lokale scholen schijnt dit nog wel het geval te zijn. Mijn mentor heeft een keer meegemaakt dat de hele familie van het kind naar school kwam met voor elke leerling een Happy Meal..

De kinderfeestjes hier (niet bij iedereen natuurlijk) zijn ook erg opmerkelijk. Zo heeft een leerling de kinderen uitgenodigd om tijdens het kinderfeestje mee te gaan met de duikboot. Dit is hier nogal erg prijzig. Of de kinderen worden na school met een limousine opgehaald om vervolgens na een pedicure en stylist te gaan en daarna een fotoshoot te laten maken.

De eerste week

We zitten nu al een dikke week op Aruba. De week stond in het teken van de eerste stage ervaringen en het ontdekken van het eiland.

De dag na onze aankomst (vrijdags) zijn we kennis gaan maken op de stageschool. Op deze dag werd koningsdag gevierd. Een kwartier voordat de leerlingen op het schoolplein op het koningslied 'Energie' van kinderen voor kinderen gingen dansen, werden we naar onze stageklas gebracht. Ik ben in groep 4 geplaatst. Deze groep bestaat uit 22 leerlingen, waarvan het grootste deel jongens zijn. De leerlingen vertrokken om 13.15 uur na een mooi optreden naar huis. Vervolgens heb ik nog even met mijn mentor gesproken. Na de stage ben ik met Claudia en haar ouders het noordelijk gedeelte van dit eiland gaan verkennen.

In het weekend hebben we vooral proberen te wennen aan het tijdverschil. Op zondag zijn we het zuidelijke deel van het eiland gaan verkennen. Wij zijn voor ons vertrek naar Aruba door velen gewaarschuwd voor het lastige verkeer door weggebruikers die zich niet aan de regels houden of dronken achter het stuur gaan.Tijdens onze rit naar onder andere Baby beach zagen wij met eigen ogen wat er hier in het verkeer kan gebeuren. De weg was afgezet door politie. Achter de politieman zagen wij op de linker rijstrook een flink beschadigde motor liggen, en 10 meter verderop op de rechterrijstrook lag onder een blauw zeil het slachtoffer. Wat er precies gebeurd is weten we niet, maar dat dit indruk maakte deed het zeker. Hier rijdt men inderdaad anders dan in Nederland, maar wij hebben het (gelukkig) zelf nog niet als zeer gevaarlijk ervaren en hopen dit ook zo te houden....

Op maandag werd hier ook Koningsdag gevierd. Niet zo uitgebreid als in Nederland maar toch.. Bij een restaurant was een rommelmarkt georganiseerd en voor de kinderen was er de gelegenheid om deel te nemen aan oer-Hollandse spelletjes. Na het bekijken van de markt zijn we naar Oranjestad gereden. Buiten de open souvenir winkels was hier alles uitgestorven. Na het bezichtigen van enkele hoogtepunten in de stad zijn we weer terug gereden naar ons appartement.

Dinsdags was de eerste echte stagedag. Ik heb vooral mijn mentor geobserveerd en haar geholpen waar dat kon. Woensdag was crea-dag. Dit houdt in dat de leerlingen uit de groepen 3 tot en met 5 met elkaar gemengd worden en in twee verschillende klassen aan de slag gaan met een creatieve opdracht. Ook worden de ouders bij deze dag betrokken. Mijn mentor liet de leerlingen op vier verschillende manier de hand tekenen. De eerste keer met de gewone potloden en stiften, de tweede keer met wasco en ecoline, de derde keer met houtskool en de vierde keer met Oost-Indische inkt. Donderdags was de laatste schooldag van de week, omdat vrijdags vrij was vanwege de dag van de Arbeid. De leerlingen hebben een begin gemaakt aan het moederdagcadeau.

De aankomst!

Na een goede vlucht van 10 uur landden wij veilig op hetaeropuerto internacional Reina Beatrix.Reina betekent in het spaans koningin, dus met andere woorden het internationale vliegveld koninging Beatrix. De Nederlandse invloeden zijn dus meteen duidelijk.

In de maanden voorafgaand aan het vertrek naar Aruba heb ik me het meest druk gemaakt om de douane. Wij moeten aangeven dat we op vakantie komen, want de stageovereenkomsten worden hier pas op school geregeld. De studenten van vorig jaar hadden moeite met de douane gehad, omdat deze niet geloofde dat zij voor 90 dagen op vakantie kwamen... Aangekomen bij de douane geef ik aan de mevrouw achter de balie mijn ingevulde kaartje af waarop staat dat ik 83 nachten verblijf (als vakantie). Deze mevrouw kijkt in mijn papieren, leest en kijkt moeilijk... Ze kijkt me aan en vraagt: Perle d'or? Dus ik bevestig dat ik inderdaad daar verblijf. Dan begint ze te lachen dat ze het goed geraden had. Vervolgens zet ze zowel in mijn paspoort als op het briefje (waarop de 83 nachten staan) een stempel!!!

Met een opgelucht gevoel lopen we door naar de kofferband. Het volgende obstakel.. mijn koffer van 32 kg van de bagageband afkrijgen en hem later in de auto plaatsen.. Gelukkig levert dit niet heel veel moeite op, dankzij de hulp van Claudia en haar ouders.

We worden opgehaald door onze mentoren. Zij laten ons de school zien en leggen al wat dingen uit over Aruba.

We komen rond 18 uur aan bij het hotel/appartement. In Nederland is het dan al 24uur. Na het inchecken en het droppen van onze spullen op de kamer besluiten we nog wat te eten. Na het eten gaan we naar onze kamer. Hier wil ik mijn koffer openen en hier mijn spullen uitpakken... Maar dan gaat het koffer niet open.De rits schiet niet open zoals die zou moeten doen... Ik heb het koffer op alle mogelijke manieren neergezet en geprobeerd het slot open te maken.. maar dit mislukt telkens. Vervolgens probeer ik met het mes in het sleutelgat (jaren geleden is dit met een ander koffer gelukt), maar ook dit mislukt. Ondertussen zijn Claudia en haar ouders erbij gekomen en ook zij proberen vanalles, maar ook hier lukt het niet. Ik besluit om mijn ouders op te bellen te vragen wat ik nu moet doen. Ik moet opzoek naar iets of iemand die mij het slot kan openbreken. Na een zoektocht naar de bewaker samen met een behulpzame gast uit het hotel komen we terug bij het koffer. Claudia komt met het idee om de ritsen uit de slotjes te wrikken met een mes..en dit lukt!!!

Eindelijk kon ik mijn bed opzoeken na deze lange dag!!

De laatste loodjes

Men zegt altijd de laatste loodjes wegen het zwaarst.. In mijn geval klopt het dit keer. Over 6 dagen zit ik nu al 5 uur in het vliegtuig onderweg naar Aruba.. maar voor het zover is moeten er nog veel dingen gedaan worden...

zaterdag: de laatste keer werken!! maandag: tentamen maken en verslag inleveren dinsdag: presentatie houden en een sollicitatietraining volgen

maar..dinsdagavond kan ik me dan eindelijk voor de volle 100% gaan richten op de voorbereidingen voor mijn reis. Ik heb vorige week al een lijst gemaakt met spullen die ik écht niet moet vergeten, zoals mijn paspoort en de stagedocumenten.

Hoewel ik toch continu bezig ben met Aruba, moet ik me nu nog een paar dagen concentreren op school, en daarna gaat het avontuur dan echt beginnen!!